Domu szuka wyjątkowy jegomość – Sławek, znany w kociarni jako Sławomir, ale po kolei.

Sławek pojawił się pewnego dnia na ogrodzie u pewnej Pani. Był nieśmiały, wychudzony, głodny i zwyczajnie błagał o pomoc. Dostał jedzenie i budkę, a ludzie zaczęli szukać dla niego wsparcia. Tak trafił do KP.

Na kociarni Sławek był bardzo nieufny, przestraszony, pacający łapką i fuczący na wolontariuszy. Trzymał dystans i trudno było zdobyć jego zaufanie.

Aż pewnego dnia… nastąpił przełom.
Sławek zaczął podchodzić, nadstawiać główkę do głasków i nieśmiało ocierać się o ludzi.

Sławek ośmielił się i … zaczłą śpiewać! Serenady w oknie, wycie na wysokich tonach, raz skocznie, raz wzruszająco – pełen repertuar. Tak właśnie powstało jego imię: SŁAWOMIR.

Po kastracji  ucichł i  jeszcze bardziej otworzył się na człowieka.

Dziś Sławek to duży, piękny kocur, który odkrył w sobie kocie dziecko, który próbuje nadrobić stracony czas kiedy musiał walczyć o przetrwanie.
– zaczyna rozumieć, do czego służą zabawki,
– bawi się, gania jak młokos
– kocha kontakt z człowiekiem i sam się o niego dopomina.

To cudowny, duży, ale  ciapowate kocur, który nade wszystko potrzebuje opieki człowieka.

Sławek bez problemu odnajdzie się w domu z dziećmi i kotami.